została mi po nim tylko jego dziesięciocentówka, rozszarpany papierek od gumy airwaves i niebieska szklanka z mcdonalda.

dziesięciocentówka przez przypadek znalazła się w moim portfelu, kiedy kazał mi zabrać z parapetu wszystkie drobne grosze (bo jemu nie będą potrzebne)

papierek zaś to nie do końca był papierek, a opakowanie z fioletowymi gumami airwaves, które mu podałam, żeby się poczęstował, a on zamiast ją wycisnąć, zaczął je rozdzierać. szybko mu je odebrałam pokazując jak prawidłowo wydobyć gumę.

dobre kilka tygodni rozerwane opakowanie z jedną gumą leżało na moim biurku, bo przypominało mi o nim.

szklanka była zaś dołączona do zestawu, który razem konsumowaliśmy w mc donaldzie na floriańskiej, gdzie brudzil mi nos sosem z mc chickena i mówił tyle pięknych rzeczy. powiedział też, żebym wzięła szklankę, bo on ma takich bardzo dużo.

teraz co dzień piję z niej wodę.

zostały mi też piosenki, których teraz nie potrafię już słuchać. a graveyard whistling na zawsze pozostanie wspomnieniem pięknych chwil i pierwszych pocałunków.

nie umiem już tego słuchać. nie mogę.

a all of me to już nienawidzę serdecznie.

zostało też kilka zdjęć. dwa moje podczas snu, jedno jego pijanego po osunięciu się z kanapy na podłogę i jedno nasze wspólne z busa. został jego adres. zostały podstawy włoskiego w głowie. miliony rozmów na skype i facebooku.

i moja koszulka, którą na siebie ubrał tył na przód, kiedy mi ją podawał. mam ją teraz na sobie mając świadomość, że znajdowała się na jego ciele.

gorzki koniec.

nie mam więcej słów.