...

Nie ma lekko... 

W piątek minęły dwa tygodnie odkąd wznowiłam kontakt z osobą, która poznałam przed wyjazdem do Niemiec. Nie miałam pojęcia, że wróci jak bumerang ze zdwojoną moca. Pomimo sobotnich dziwnych akcji dziś znów gadamy. Nie spodziewałam się,ale jest mi miło. Choć wiem , że mam rację w swoich przeczuciach, które każą mi olać ten klimat. 

Jakiś czas temu wspominałam o koleżance z dzieciństwa która odezwała się po 10 latach i wznowiłysmy kontakty... Przez moment nawet było jak kiedyś kiedy byłyśmy szalonymi dzieciakami z wariackimi pomysłami. Obi mamy urodziny w kwietniu. Ona wysłała mi sms -a życzeniami a ja co? Ja przypomniałam sobie o jej urodzinach miesiąc później.... I co? I cisza jest. Trochę jest mi głupio ale z drugiej strony po takim czasie i przy tylu obowiązkach przecież to nie powód żeby obrażać się na śmierć... No nie wiem :p 

W pracy jest różnie...  Ie jest najgorzej ,ale cały czas pracuję na dużo większe sukcesyw. Niestety mój personel nie trawi siebie n wzajem i przez to jest przedszkole- coś czego ja sama nie trawiei już się odzwyczaiłam takich głupotek po ostatnich latach przepracowanych z chłopakami. Mam nadzieję, że to lato przyniesie przełom w tym i innych tematach 

Zmarła mama mojej koleżanki z podstawówki. Bardzo mi smutno bo to była bardzo fajna Pani. Młodsza od mojej mamy i zdawałoby się zdrowsza. Ale cóż... Każdy musi na coś zginąć- tak mówił Ruslan,mój kolega ( którego też już nie ma) . 

Bądźcie zdrowi,jedzcie truskawki i korzystajcie że słońca:*