Pragnienia

Widzę

Krąg bliskich zacieśniający się wokół mnie

Spoglądają ze zrozumieniem i troską

Nie ma bólu, nie ma żalu

Tylko błogość i spełnienie

Kicia bezgłośnie stąpa pod nogami

Wie, że nic złego już się nie wydarzy

Gram

A moje dźwięki poruszają miliony

Tańczę 

A mój krok jest zwinny i lekki

Ciało

Tak smukłe, nie znaczone żadnymi bliznami

Głowa

Pełna pomysłów i marzen

Które wreszcie doczekają się spełnienia

Może w końcu pojadę do Wiednia?

Może

Zwiedzę świat grając jak w "Titanicu"

Lecz może nie utonę

Może

Zbuduję dom pełen radości i zapachu kawy

Może 

Odnajdę się w uczeniu i przekażę dzieciom całą wiedzę świata

Każda filharmonia będzie moja

I każdy dzień będę miała na własność

Każda minuta, godzina, wieczność....

Pragnienia

PRAGNIENIA

pragNIEnia