Gdy wypełnia ten pokój mroczna przestrzeń 

nasycić wtem go tu można wierszem 

a wtedy zdarza się, że znowu poznam szerzej 

swe myśli, więc powód do zmian będzie 

Lecz sam powód to mało, a to już odwagą jest 

ubrać namiot słów ot tak wgłąb, w - na pozór - bogatą treść 

na końcu coś zacząć znów, co da los, mam spokój od bab, choć mnie 

bardzo znów głowa od nastroju faux-pas co dzień 

boli niemiłosiernie - do dziś nie miło jest nieść ten krzyż 

który daje o sobie znać nawet na widok tęczy 

Ja chcę ponownie wstać i znaleźć paliwo z przeżyć 

które jeszcze bolą, i potrzeba czasu by zacząć wierzyć 

w to, że może kiedyś podniosę się z dołka 

chcę by tej treści owocem była chęć do zmian 

nie można z wgłąb ciosem w konflikt bynajmniej popaść 

zamierzam zrobić odwrotnie i go oswoić, by nanieść słowa 

Wierzę w to, że mi pomogą dojść do psychicznego zdrowia 

dlatego tu zaglądam i tworzę esencję z ukrytych myśli co dnia 

i jest lepiej o tyle, że czuję w kościach, że na pewno zdołam 

podnieść się od razu poprzez wiersz z każdego doła