Podróż wzrokiem za nieznajomą

Mam tak za każdym razem gdy przechodzisz koło mnie 

zmagając się z czasem, chcę tylko by płynął odwrotnie 

licząc po cichu na suspens, marzę by ujrzeć ponownie 

tą akcję z Twoim udziałem jak mnie tak mijasz roztropnie 

Mój zachwyt nad Tobą od lat mi na nowo towarzyszy 

ujrzawszy jak sporo wciąż masz życia non stop obnażysz swym 

naturalnym wdziękiem to życie - które i ze mnie tętni 

tak rubasznym pędem i obficie w sumie - by Cię dzień w dzień wielbić 

To już moje takie - za Tobą prowadzić się jak cień 

Podróż wzrokiem za nieznajomą to wabik jest dla mnie 

oczywiście z dobrym smakiem i z wyczuciem tu i teraz pragnę to robić 

bo to wstyd iść gdzieś, po czym natrzeć, i z wyrzutem sumienia zawrzeć kompromis