photoblog.pl
Załóż konto

...Dogonić zapomnienie...

Gdy tak bardzo pragnę uciec w zapomnienie 

pod wpływem tej jednej chwili najgorętszej 

która sprawia, że chodzę jak po niebie 

i nie mogę przestać... - za to częściej 

na horyzont zerkam... - niby kawał drogi 

lecz to wszystko czeka na mnie zamiast trwogi 

tak jak ja zawsze czekam, by się unieść nad chodnik 

gdy widzę taki pejzaż...nieskończenie dobry 

wtedy marzę by Cię dogonić 

bo czasem życie zanadto boli 

 

Wówczas Twój oddech mi do ucha szepce: Powoli! 

wystarczy że tu jesteś; a jak wciąż wątpisz 

to odnajdziesz tutaj siebie 

 

Jestem zapomnienie 

jak chcesz to przyjdź do mnie 

bo lubię jak robisz z uniesienia mostek 

gdy Ci moją melodię szepczę do woli... 

...Robię to w podzięce za to, że to właśnie mnie pragniesz dogonić...

Dodane 3 MAJA 2021
384
annna97 u mnie chwila nie musi być gorąca, bym czuła się jak w niebie i nie chciała się rozstawać ;)
06/05/2021 16:56:33
Photoblog.PRO mnilchas Próbujesz Aniu chyba rozwikłać zagadkę, cóż ten wierszokleta miał na myśli, spoko :) najgorętsza, czyli tak silna, że nie możesz przestać o niej myśleć, dlatego uciekasz w zapomnienie. A ja zamiast uciekać, to uskuteczniam gonitwę za zapomnieniem, żeby znów mieć siły i chęci do tego, by zatracać się w tej przecudownej chwili...także tak Aniu ;)
06/05/2021 17:22:44
annna97 oj ja nie chcę zapominać i nie próbowałam interpretować, wyrosłam z tego w szkole, tylko akurat byłam po miłym dniu i tak mi się nasunęło, że wystarczy mi niewiele by serce topniało :)
07/05/2021 10:25:31