Zbieranie sił

To jedna z tych chwil, gdy się dzieje coś magicznego

zbieranie sił - myślenie przyjemnie mnie wtedy nastraja

przez resztę dnia, i pomaga rozjaśnić ciemność

bym nie musiał po ciemku w sobie bomby rozbrajać

bo jednak pomaga mi poranek

bym zebrał siły na wieczór

okiełznać się browarami? - To nie dla mnie!

by potem stękać, robiąc sobie na przekór

chcę bez żadnych przeszkód w sobie odnaleźć

to coś, dzięki czemu zawsze powstanę jak Jezus

On zmartwychwstał wracając do żywych po trzech dniach

mnie maluczkiemu aż tyle czasu nie potrzeba

to co Boskie zostawię Bogu,

bo ja z punktu widzenia zwykłego człowieka

postrzegam ten aspekt powstania z grobu

Zbierając siły można się wyciszyć

lub przeciwnie, ogłuszyć czymś zszargane nerwy

ja należę do tych pierwszych, bym ćwiczył

intensywnie lecz nie na siłę, jak znaleźć wentyl

pomiędzy mną a światem rzeczywistym

który sprawia że się od niego odcinam bez przerwy

po to żeby w bolesnych skutkach, sięgać do przyczyn

by na nowo i do woli czerpać ze swej weny

ale zaczynam się obawiać czy mam nadal się obnosić z tym

bo zaczyna to już być mój rytuał codzienny

by wydobywać z przejść słowa, niekiedy z dawką goryczy

nie chcę z tego robić rzemiosła, chcę się tym tutaj wciąż cieszyć.