Prozaiczna parafraza życia

Życie nie odpuszcza od pierwszych chwil

jednych wpędza w wir, który dodaje sił

drugich zmusza do refleksji, by potem w mig

przełożyć to na ciąg linii, by po chwili zgnić

a gdy już w tym rozkładzie myślę że to koniec

letarg podpowie że to jak najlepszy bodziec

by urozmaicić wydawałoby się ubogą opowieść

w niejedną zwrotkę pokazującą że w moment

można ów obraz przełożyć na egzystencji korzeń

który tkwi aż nadto głęboko by o tym zapomnieć

niemniej jednak ów letarg,

pomimo tego że uśmierca

oczywistą prawdę o życiu pomaga dostrzec.

Mianowicie, gdy ktoś jest uwikłany w schemat praca - dom

namacalnie dostrzega analogię i już nie potrzeba anafor

gdy ktoś ów portret zrozumie, to oszczędzi sobie katastrof

bo wie że dzięki takim obrazkom

prozaiczna parafraza życia ma ważkość

i wartość samą w sobie

takie jest życie po prostu, gdy gna to ma kontrolę

nad nim tylko Bóg, a nie człowiek

więc zostawmy człowiekowi co ludzkie, a Bogu co boskie

by przywdziewać na co dzień rzeczywistości obłęd.