Ckliwa niwa nieboszczka

Pozostał po niej piękny krajobraz

bo coraz gorzej z przeżyć brać co dnia

jak najwięcej bez niej, tak więc muszę

nadaremnie dzień w dzień nanieść z uciech

abstrakt ledwie, lecz wiem jak znieść ból ten

gdy ona bierze górę w tym co zabierze hurtem

nim dodasz recepturę

Zabrała to co mi oddawała podskórnie,

gdy serce wraz z rozumem

miało do czynienia jeszcze z bólem.

Mianowicie poczucie że to kłucie w sercu

to uciech początek nim pojąłem rozumem że znów

oliwa nieżywa przez constans obecnych chwil sprawia że

to ckliwa niwa nieboszczka daje poznać wciąż błędy tym z bagażem.