1048. Zapisz ciszę

 Spokój ciszy, fotografia na kliszy,

Nikt niczego nigdzie już nie słyszy,

Spokój ciszy niszczy tylko dźwięk klawiszy,

No i za fotelem cichy spacer myszy,

Lokuj od dziś w pokój, gdzie jest spokój,

I zamknij się tam, ciszy nie prowokuj,

Magia eteru to najlepsze spokoju serum,

Działa kojąco jak na posłów veto liberum,

C jak czas, co powoli mi płynie,

I jako spójnik zatopiony w ginie,

S jak spokój główny składnik ciszy,

Z zaufanie, co tyczy się Zawiszy,

A jak alegoria, co płynie po tym bicie,

Pamiętaj, muzyka to całe moje życie,

Przecinek, wykrzyknik, koniec, kropka.

Szybkim stukiem w klawisze,

Cały hałas zniszczę,

Pozostaną tylko zgliszcze.

 Zatrzymaj ten hałas, co źle na mnie działa,

Krótka chwila ciszy to sprawa doskonała,

Wyzeruj liczniki, głośników wyznaczniki,

Teraz będzie słychać tylko nutę tej liryki,

Jak Adaś wśród Bałut, tak leci pomału,

Cisza, bez zbędnego spraw nawału,

Hamuj w czas na zakręcie zwanym hałas,

Jak bryza co rozbija się o tafle wody,

Tak cisza wypełnia mnie, są tego dowody,

Moje prośby odbijają się jak echo w studni,

Co chwile, ktoś przeszkadza, co chwile ktoś dudni,

Jak wiatr, co przewiewa wirem powietrza,

Tak świat po przez ciszę stale się polepsza,

Z reguły nikt nie porusza tej kwestii,

Lecz przez refleksje w ciszy jesteśmy coraz lepsi...