Blink 182 - One More Time...

Trochę czasu już minęło od najbardziej wyczekiwanej przeze mnie płyty tego roku. I jak z moją oceną albumu? Moim zdaniem jest całkiem dobrze! Nie ukrywam, kupiłem kilka wersji winyla, bo udało mi się załapać w pakiecie. Choć nieco żałuję, że nie mam wersji ze specjalną okładką, która zmienia kolor, a winyl jest w kolorze pół czarnym - pół różowym.
Zacznę od najmniej ciekawego wariantu kolorystycznego, z którym zresztą coś poszło nie tak. Bo miał być to "pink & clear swirl", ale w rzeczywistości różu prawie nie ma wcale, a na zdjęciu nie widać już tego w ogóle.
Opiszę może nieco odczuć na temat poszczególnych numerów i podzielę to na 3. Bo tyle będzie notek.
1, Anthem Part 3.
Świetny, energiczny numer. Nieskomplikowany, ale w starym stylu. Część nr 3 rozwala i jak dla mnie jest chyba nawet lepsza od dwójeczki. I jeden z faworytów na płycie.
2. Dance with me
Numer wybrany jako singiel i to moim zdaniem perfekcyjny wybór. Melodyjny jak diabli, świetny numer do grania na koncertach. Również jeden z faworytów.
3. Fell In Love
Wiele osób chwali ten utwór. Był on też jednym z tych wydanych na krótko przed premierą, bodajże jako piąty. Ale mnie nie zachwycił. Nie wiem dlaczego, ale mi się kojarzy z "Blame It on my youth" z albumu "Nine". Jak dla mnie jeden z dwóch najgorszych na płycie. Nie oznacza to że jest tragiczny, ale jakiś musi być przecież najgorszym ;)
4. Terrifield
Jak pierwszy raz usłyszałem refren to po pierwszych sekundach skojarzenie było proste "Tiny Voices v. 2.0!" (utwór Box car racer jakby ktoś nie wiedział). Numer miażdży, miewam przy nim ciary. Mój ulubiony na płycie. Właśnie zdementowano plotki, jakoby ten utwór był kiedyś demem wspomnianym wcześniej Box Car Racer.
5. One more Time
Drugi wydany numer z płyty, ale po naprawdę wielu miesiącach od pierwszego (chyba z 10 (?)) Miał być wyciskaczem łez i powrotem do nostalgii jeśli chodzi o klip. Ja nie płakałem. Czyżbym był bezduszny? :D Ale numer całkiem spoko.

Ciąg dalszy nastąpi