Równie wrażliwa
Przyszłość, sprzedana na rozpoczęcie,
jest dziś sprzymierzeńcem czasu.
Jutro, zdane na łaskę szczęścia,
przysparza o nadzieję.
Nie chcę widzieć w Tobie
tylko nieba; ziemia pozostaje
równie wrażliwa.
Może jestem przebłyskiem czułości,
gwiazdą, której miąższem
żywi się mój strach?
Zakwitnie w środku tęsknota
za czymś, co od dawna
nie należy do mnie.
Twoje łzy drążą skałę serca -
przypadek, w który wierzę,
nigdy nie powróci.
Będę czekać dostatecznie długo,
aż umilknie ostatni dzwon,
kresu dobiegnie modlitwa bez słów.
Tylko obserwowani przez użytkownika staranniemilczysz
mogą komentować na tym fotoblogu.
2 dni temu
2 dni temu
2 dni temu
2 dni temu
2 dni temu
2 dni temu
2 dni temu
2 dni temu
Wszystkie wpisy