Dziękuję

Jesteś dla mnie tym powiewem nadmorskiej bryzy, przypominającej zapach domu.

Chciałbym teraz znaleźć się przy tobie. Tak poprostu. patrzeć w twe oczy przez wieczność. Za minutę takiej sytuacji teraz, oddam wiele.
Obecnie siedzę w mroku, przy otwartym na oścież oknie, chociaż deszcz rozgrywa taniec na okiennym parapecie, nie przeszkadza mi to w ciągłym czekaniu które jest tak żmudne. I tak dumam z, w połowie wypalonym papierosem w dłoni i z kubkiem gorącej kawy, której zapach miesza się z zapachem spalonego tytoniu, wciąż myśląc o tej szczęśliwej chwili, która niby tak blisko a przez czekanie, jednak daleko. Gdy już Ciebie zobaczę, z ciała mojego wypełzną motyle i rozlecą się na cały świat. Ty moja najdroższa, jesteś teraz jedynym powodem, przez który pozwala moje szczęście roznieść dla innych ludzi na tym świecie. Ty uwolniłaś ze mnie prawdziwego człowieka, Prawdziwego mnie.