Mrok.

I stoje tak w ciemnym lesie w objeciach mroku.

Tutaj same drzewa przypominajace postaci mordercow w okol.

Jestem tu sam stoje i przypominam sobie, twoim blasku w oku.

Wspomnienie rozgrzewa serce moje, przez co ono dotrzymuje mi kroku.

Dusze nasze juz wiem o tym, niedlugo zlacza sie w jedno.

Nie rozlacznie, przed siebie przejda caly swiat po czym razem w bramy smierci wejda.

Jestes mi moja, najpiekniejsza kwiatem radosci mojej bowiem

To co posiadam i zdabede w calosci moge oddac tylko tobie.

Jestes wiatrem, pchajacym moje zagle nadzieji, z wyszytym lwem

Niech ten okret bedzie dumny i najpieknieszy pod niebem.

Badz mi gwiazda, gdybym ze sciezki naszej wspolnej sie rozlaczyl

badz mi jej swiatlem, ktore chcac nie chcac spowrotem nas polaczy

Lecz ja tu jestem w lesie zamkniety jestem jak we snie

boje sie bardziej wiem ze jak nie uciekne to zostane tu i zgine.

Noc bardziej ciemna a ja nie mam sie ukryc.

Nagi stoje, zebow zgrzyt nad glowami drzew gdzies w powietrzu zaczal w lesie wilk do ksiezyca wyc.

Potargany lecz w spokoju, ulozylem sie na boku.

Teraz chce zasnac, by moj sen byl dalej w toku.......

..........Otworzylem oczy. Zobaczylem obok Ciebie. 

Serce uspokoilo bicie jakbym znalazl sie w niebie.

Teraz jestes kolo mnie, piekny jak zwykle moj aniele.

Koisz mnie spokojem, tak naprawde chyba to niewiele.

Sny spedzaja mi powieki z oczu przez strach 

O nas, zebysmy nigdy nie znalezli sie po dwóch rzeki stronach <3