Szybko i mocno -ona tak chce życ

- dawno, dawno temu. Cudownie wtedy bylo. Brakuje mi tych odpalow. Za malo sie smieje.

  Nie podoba mi sie osoba, ktora sie staje. Nie podoba mi sie, ze ranie innych. Nie podoba mi sie, ze Cie zostawilam. A przeciez obiecywalam sobie, ze nigdy, ale to nigdy... Nie podoba mi sie, ze moglas tak  pomyslec.  Glupia zazdrosc. Nie ma o co! Nie podoba mi sie, ze nie mam czasu. Nie podoba mi sie, ze ciagle jestem zmeczona. Nie podoba mi sie, ze to co mi pomaga jednoczesnie mi szkodzi. Nie podoba mi sie, ze mi zalezy. Nie podoba mi sie, ze wszystkim to przeszkadza. Nie podoba mi sie, ze nie rozumiecie, czemu mi to nie przeszkadza. A poza tym nie podoba mi sie to, ze sie rozklejam i, ze sie nad soba uzalam, i to, ze sie uzaleznilam.

  Ale spokojnie. Spokojna przeciez musze byc. Pania czasu musze sie stac. I zaczac wszystko ogarniac. Od poczatku. Od tego co najlatwiejsze. Przeciez to nic trudnego. Jak?

"Nieważne jak jest źle, a to że mamy w sobie nadzieje i myśli te,
Przeżyjemy bo,
Weźmiemy w ręce życie, zaczniemy budować od podstaw,
A jak się zjebie coś naprawimy to."