photoblog.pl
Załóż konto

Ten kosmos

 

Biegnę wciąż pod prąd godzin czekając,

aż zauważysz moje łzy

na skórze nocy.

Wierzę, że wkrótce zrozumiesz

mój strach, moją pewność,

że to, co nieposłuszne,

należy do granic pełnej miłości.

 

Ubieram się w Twoje spojrzenie.

Zmysły, napięte niby cięciwa,

dopraszają się,

abyś odebrał mi tęsknotę,

uwolnił spod powiek samotności.

 

Przez jedną krótką chwilę

widzę Twój sen - czy warto wierzyć

w nawrót słońca?

Zamykam oczy, mając nadzieję,

że znów ujrzę ten kosmos,

te rozbite lustra,

serce, w którym wszystko się odbija.

 

Muszę wstrzymać oddech,

pofolgować sercu.

 

Nie ma żadnego znaczenia, czy niebo

będzie skarżyło się na los,

a ziemia umknie grawitacji;

liczą się tylko urodzajne marzenia,

pasujące elementy,

kwitnące myśli. 

 

Kiedy noc zamknie za sobą drzwi,

kiedy światło przecieknie przez palce -

wzruszy mnie powitanie na pożegnanie;

wzrok wymierzony w kosmos,

dłonie rozpostarte

nad jasnozielonym sercem.

Dodane 6 godz. temu
8
Info

Tylko obserwowani przez użytkownika staranniemilczysz
mogą komentować na tym fotoblogu.

Informacje o staranniemilczysz


Inni zdjęcia: truskaweczki dorcia2700Róże patusiax395Kuchnia na pustyni bluebird11028382727283839297272727282 bez elbeeKrzewy cierniste bluebird11:* patrusia1991gdGrobla Olbrzyma hanusiek2025.07.12 photographymagicWspółodczuwanie mnilchas*** staranniemilczysz