photoblog.pl
Załóż konto

Idę po omacku

 

Umierające marzenia milczą

najgłośniej.

Pragnienia, odziane w sen,

nie przypominają złudzeń.

 

Czy pozostaję tym człowiekiem,

który prosił życie

o krztynę światła?

A może to zjednoczenie myśli

sprawi, że słowa staną się łaskawsze?

 

Boli mnie niebo.

Ziemia nastręcza się nagim stopom.

Górnolotny lęk dopasowuje się

do linii życia; nie chcę

kochać przypadkowo.

 

Choć płynie we mnie

ciernista melancholia,

nie poddam się samotności.

Zaczekam, dopóki buntuje się serce,

dopóki noc nie wlewa się

przez stłuczoną szybę.

 

Czy to Ciebie odnalazłam

w labiryncie tych samych lat?

Czy to Ty zalśniłeś

na sczerniałym horyzoncie

niby świeże słońce?

 

Idę do Ciebie po omacku.

Idę, choć droga jest powrotna.

Dodane 12 LIPCA 2025
24
Info

Tylko obserwowani przez użytkownika staranniemilczysz
mogą komentować na tym fotoblogu.

Informacje o staranniemilczysz


Inni zdjęcia: Kanna....:) halinam"Hej, idę w las." ezekh114Coś krótki. ezekh114Brak zdjęć patusiax395Kocio kerisJeep ? ezekh114Casus tęczy ? ezekh114... harrypottergallery... harrypottergalleryO świcie slaw300