Część 4.

Na szczęście nie spóźniłam się na lekcje, weszłam do klasy równo z dzwonkiem. Pierwszą miałam matematyke, na której nie siedziałam niestety z Iga. Chciałam jej powiedzieć wszystko o tym Maćku. Jakim okazał się człowiekiem. Ale zapomniałam, że nie mogłam nikomu powiedzieć, o tym co się stało wczoraj wieczorem. Wiedziałam, że mojej przyjacółce mogę zaufać, jednak coś w środku podpowiadało mi, bym tego nie robiła. Wpadłam na pomysł, że powiem jej tylko tyle by na niego uważała, bo mam złe przeczucia.

Reszta lekcji minęła sprawnie. Zadzwonił dzwonek na lekcje, a ja czym prędzej podbiegłam do Igi.

- Heej mała - powiedziała. Widziałam, że jest w świetnym humorze.

- No cześć, słuchaj musimy chyba pogadać.

- No musimy, musimy. Nie wiesz nawet ile rzeczy mam Ci do powiedzenia. Tyle wydarzyło się wczoraj ..

- Ale najpierw ja . - przerwałam jej w pół słowa.

- No dobra, dobra. Coś ty taka zdenerwowana?

- Nie ważne. Nie chodzi o mnie. Tylko o tego Twojego Maćka. Słuchaj powiem w prost. Mam złe przeczucia co do niego. Uważam, że on nie nadaje się dla Ciebie, bo będziesz tylko cierpieć.

Iga patrzyła na mnie z uśmiechem.

- Niby, co Cie tak bawi ? - byłam strasznie wkurzona jej zachownaiem.

- Bo chodzi o to, że ten .. wczoraj zapytał się mnie o to czy zostane jego dziewczyna..

- Że co ? - wykrzyczałam i od niej odeszłam.

- Chyba powinnaś się cieszyć, że jestem szczęśliwa, prawda ? - krzyczała idąc za mną.

- Jasne, nie widzisz, że jestem ? - odpowiedziałam i uśmiechnęłąm się z przymusu.

- Aga, nie wiem czy to tylko głupie myśli czy prawda. Ale czy jego i ciebie coś łączy ? Tak dziwnie zareagowałaś na wiadomość o naszym związku.

- No coś Ty Iguś, ja i ten już Twój Maciek ? Życzę wam jak najlepiej, naprawde. - i znowu ten wymuszony uśmiech.

Przyjaciółka nic już nie odpowiedziała, tylko się uśmiechnęła i mnie przytuliła.

- Razem z Maćkiem mamy dzisiaj zamiar iść do mnie na mały seans filmowy, licze na ciebie.

- Ale ja nie chce wam przeszkadzać, naprawde.

- Nie przyjmuje nawet odmowy, prosze.

- No dobra, to o której ?

- Przyjdź do mnie o 17.

- Ok . - powiedziałam niechętnie i poszłyśmy pod klase na następną lekcje.

Wszystkie przerwy przegadałam z Igą. To znaczy ja słuchałam, a ona opowiadała o tym swoim Maćku. Z jednej strony byłam szczęśliwa, że jej się wkońcu ułożyło, ale z drugiej bałam się o nią, bałam się, że ten drań ją skrzywdzi. Dlatego wolałam dmuchać na zimno, być przy niej i ją wspierać we wszystkim. Po lekcjach oczywiście miała odbyć się próba. Gdy szłam w stronę sali razem z Igą i jej nowym chłopakiem, czułam się dość głupio. Oni tacy zakochani, ciągle się przytulali i całowali. Byłam tam zbędna, dlatego przyśpieszyłam kroku i weszłam do sali jako pierwsza zostawiając ich w tyle. Gdy przekroczyłam próg drzwi myślałam, że padne. Zobaczyłam Michała, który siedział na jednej z ławek, a gdy mnie dostrzegł uśmiechnął do mnie. Czułam się wtedy tak cudownie, że jeszcze chwila i odwzajemniłabym ten uśmiech.

- Cześć Aga .

- Dla ciebie Agata, cześć. - odpowiedziałam kładąc torbe na podłodze koło regału z książkami.

- A Ciebie co tu sprowadza ? - zapytałam przechodząc obok niego.

- No miałem przyjść na próbe, pani Agnieszka mi kazała. Słyszałaś pewnie o tym nieszczęśliwym wypadku Krzyśka, no wiesz z tym palcem ? - gdy to powiedział uśmiechnął się cwaniacko.

- No tak słyszałam, no i ?

- Będę go zastępował w jakiejś historyjce.

- Co ? - krzyknęłam i wybiegłam z sali.

Siadłam na schodach na korytarzu. Nie mogłam w to uwierzyć. Mam tańczyć z tym mordercą ? Wiem, że nikogo nie zabił, ale to określenie pasowało do niego idealnie. Nie chciałam się do niego zbliżać, dotykać go. Po prostu bałam się, że ta cała sytuacja sprawi, że coś do niego poczuje, a to było by już kompletne dno. Z moich myśli wyrwał mnie czyjś głos. Była to Iga.

- Co się stało ? - zapytała i siadła koło mnie.

- Wiedziałaś o tym ?

- Ale o czym ?

- O tym, że mam tańczyć z Michałem ?

- uuuuuuuu, no nie wiedziałam, ale to chyba dobrze, prawda?

- zalezy dla kogo, bo dla mnie niekoniecznie.

- Oj Aguś marudzisz. Daj szanse chłopakowi.

Po tych słowach miałam jej powiedzieć to co się stało wczoraj wieczorem. Ale się powstrzymałam. Mam dać szasne dakiemu kolesiowi? On oprócz urody to nic nie miał w sobie wartościowego.Powoli oswoiłam się z tą myślą.

- Idziemy ?

- No tak, czeka mnie ciężka próba.

Weszłam do sali i znowu go zobaczyłam i ten jego uśmiech skieorwany w moją strone. W myślach miałam tylko jedno : Boże, za jakie grzechy?

Podeszła do mnie pani Agnieszka wraz z Michałem.

- Oto twój nowy partner, Agato . - po tych słowach popatrzyła na Michała, a on znowu się uśmiechnął.

- Ale prosze pani .. - zaczęłam.

- Nie ma żadnego ale. Musicie ciężko teraz pracować, bo zostało wam kilka dni na przygotowanie, a Michał nic nie umie. Więc teraz maciu tutaj kluczyk i idziecie do sali obok.

- Ale po co ? - zapytałam lekko poddenerwowana.

- Napewno nie się całować- powiedział Michał i znowu ten jego uśmiech.

- No właśnie, ćwiczyć Agatko ćwiczyć - po tych słowach pani odeszła do drugiej grupy.

- No to jak idziemy?

- No chyba nie ma innego wyjścia - powiedziałam po czym wstałam i zaczęłam się kierować w stronę drzwi.

_________________________________________________________________

Znalazłam trochę czasu przed wolontariatem i dodałam Wam jedną część opowiadania. ;D

Jeżeli się podoba klikamy `Fajne` i czekam na szczere komentarze pod notką ;] Jeśli chcecie abym dodała wasze opowiadanie tutaj, proszę mi je wysyłać na e-maila : [email protected]. ;D

Miłego dnia życzę ;*