[Auschwitz-Birkenau]

"Dostrzegł mnie kiedyś, siedzącego na placu, blokowy - lekarz Wiktor i wyraził niezadowolenie z zastarzałego zarostu. Przysłał "fryzjera", który ostrzygł mi głowę, brodę, brwi, piersi, pachy itd. Czułem się bardzo odświeżony, dotarłem do koryta z wodą świeżo nalaną - tak zimną, że gdy wszedłem w nią, dostałem drgawek i tylko dzięki natychmiastowej pomocy kolegów wydostałem się na ziemię i do bloku. Na moim barłogu ległem zupełnie bez sił. Doprowadziłem się znów do choroby, a przecież rokowałem już nadzieję wydostania się z tego zapaskudzonego siedliska.
Pod wieczór paliło mnie w ustach, bolało w skroniach, serce kołatało... Czarne myśli przerażały mnie całą noc - zbyt szybko chciałeś grać zucha i doigrałeś się!
Rano szczególnie przykro, bo dzień zapowiada się bardzo ciepły i pogodny. Kto może, wyłazi na powietrze, bardzo wielu chorych funkcyjni wywlekają na osuszony już nieco plac przed blokiem. A ja? Niemocą złożony leżę ociężały, senny, chyba w gorączce, bo ani apetytu, ani chęci do życia. Co to będzie?
W pewnej chwili słyszę zgiełk, a następnie: Halt! Halt! - Przecież to wybiórka do gazu.
Leżę cichuteńko i nadsłuchuję. Już przyjechały wywrotki. Esesman stanął przy drzwiach. Zaraz zaczną ładować.
Boże mój! Tylko z którego dziś końca? Z obłędnego strachu pocę się więcej niż po którejś aspirynie. Tymczasem na placu hałas, klątwy, bicia, jęki... i te straszne odgłosy rzucania chudzielców na platformy.
Długo dziś trwało, zanim usłyszałem: - Genug! Abfahrt!
Dopiero po pewnym czasie tu i ówdzie ozwały się w bloku pojedyncze westchnienia jakby ulgi oraz szmery opowiadań. Dowiedziałem się z nich, że Kommandoführer stanął dziś we drzwiach bloku i dopilnował, by nikt nie wszedł do środka, a właśnie z placu zabrano wszystkich w płomienie.
Gdyby nie wczorajszy lekkomyślny postępek, już od rana byłbym na placu, a w tej chwili skwierczałbym - tam, za brzezinkami."


/ Wspomnienia z Oświęcimia i Brzezinki / Adam Piotrowski -> (/ Poza granicą nienawiści / Adam Piotrowski, Mieczysław Kornacki)