Skrupuły

Przez cały czas myślałem tylko o tym, jak to ugryźć 

wszystko po to, by samemu sobie ulżyć 

Rozmowa z Tobą wystarczy - tak myślałem wśród chwil 

gdy w śnie zdołałem wypatrzyć sens ich, by się tam móc nimi upić 

Od tamtych smsów już mi się nie przyśniłaś 

ponad tym jestem wespół z Tobą, gdy mijam 

dzień po dniu nasze chwile, których już nie wyliczam 

gdzieś w środku zamieniłem je w trudy uciechy z życia 

Lecz by Cię przy sobie zatrzymać, zaproponowałem przyjaźń 

zanim grób wykopię za życia, zaowocowałem w rymach 

dlatego coś oprócz miłości mnie tu na ziemi jeszcze trzyma 

a na odruch litościwej buchalterii nie chcę przystać 

Po to by wyliczać, ile mi czasu zostało; 

Chcę żyć i w tych chwilach życia wypełnić zastój oddając 

to, co mnie tak bolało, również w relacji z Tobą 

nazywam to odwagą, wśród penetracji myśli, co nade mną stoją 

By stawić im czoło, chcę po prostu kochać 

i nie zdołać się przy tym ubrudzić do kolan 

lecz przez zwykłe skrupuły nie klęczę przed nikim, bo wciąż mam 

kręgosłup, przez który nie jęczę, a te wnyki z boku oglądam