Romans nie nazywany romansem

Jesteś moim pragnieniem w chwilach miłosnej suszy 

błądzić jak we mgle i w snach móc Ci hojnie służyć 

jest moim celem ostatnio, dlatego mam oczy wyspane 

bo miłosna służba to wartość sama w sobie i sakrament 

Nie jesteś obok, bo zwyczajnie kilometry nas dzielą 

dlatego podnoszę znowu za Nas do góry kielon 

mówiąc że przecież jesteśmy razem w tej naszej bajce 

bo nasze serca się łączą i będąc nad ziemią, zasięg w czaszce 

automatycznie się zbliża, by w końcu smak naszych ust 

został tak samo dzisiaj, jak i w każdy następny dzień - bym z zachwytu 

zaczął Cię lizać od stóp poczynając, na głowie kończąc 

by dopełnieniem był Twój przysiad na moje siodło 

Wtedy bym zrobił wszystko, byśmy zostali w takiej pozie 

bo tak bardzo pragnę być Ciebie godzien 

przeciętny ze mnie człowiek, i dlatego się boję 

że mnie nie pokochasz na co dzień, lecz pozostaniesz ze mną w zgodzie 

która zbuduje między nami cykliczną chęć spotkań 

bo już nie potrafimy bez siebie samych siebie poznać 

więc niedefiniowalny romans wgłąb nas jest - lecz przez nas nienazwany 

w żadnym wypadku romansem - i oddala w nas jakąkolwiek chęć na zmiany