Po najmniejszej linii oporu

Gdy przestałem się zastanawiać skąd się to bierze

musiało upłynąć wiele lat, by to w co wciąż wierzę

czyli w człowieka, dało mi wzgląd do jego uprzedzeń

i to bez względu na to, komu jest w życiu najciężej

niektórzy po prostu uciekają w pacierze

jeszcze inni wierzą w swą siłę na tej planecie

by to im wystarczało na co dzień do tego by odnaleźć się

w każdej sytuacji, niesprzyjającej najczęściej

Ja tu wracam tak często, jak jest mi to potrzebne

by z siebie wydobyć i pozbyć się źródła nieszczęść

przez obcowanie z tymi co mają nienawiści pieczęć

która powoduje, że plują jadem wszędzie

by potem się złapać na tym że się tak długo nie wyleczę

jak długo ich żółć będzie dla mnie stanowić zaplecze

do tego by z samym sobą walczyć zupełnie niepotrzebnie

by w trakcie opisywania tego zagoić ranę, która piecze

Ja przyznam się szczerze, że w momencie gdy nastąpi me zejście

będę wiedzieć że wziąłem sprawy w swoje ręce

postępując po najmniejszej linii oporu, czyli opisując wierszem

mniej lub bardziej udanym, swe życiowe refleksje