Złoty środek

To bardzo prawdziwe że jest tak daleko od nas

odnajdź go, a zniknie wszeteczna namiętność co dnia

targani nimi możemy podupaść w skrajnościach

które wyrządzają krzywdy tym, co umiar raz po raz

do swojego życia wprowadzają

ale przede wszystkim z człowieczeństwa wysysają

owe skrajności jak z wymion starej krasuli nabiał

wysysa ten co wie jak doić dla tych, co im raptem w strachu żyć kazał

z jednej prostej przyczyny:

krowa nie zmienia poglądów, więc jest jej wszystko jedno

ale gdy człowiek z człowieka doi jak ze zwierzyny

to z jego mleka tylko siebie uczłowiecza, by szybko to bydło zdechło

analogicznie; gdy czerpiesz z ludzi jak najwięcej, przy czym Ty

sam z siebie nie dajesz innym nic dobrego i złego

to Twoje skrajności osiągną wyżyny

a Ty z człowieka staniesz się robakiem co mknie do niczego

i z czasem sam dla siebie staniesz się niczym gdy

odbicie lustra każe Ci do wewnątrz pić bełt co

jest tyle wart co życie, w którym tylko liczysz dni

zamiast po prostu żyć ze złotym środkiem, choćby przez noc.