Umiłowanie nudy

To jest stan, w którym jest harmonia ze spokojem

do pary w mym mieście

od dziecka w umyśle mam ją, jak Częstochowę

co karmi me wnętrze

w objęciach nudy czekam co dnia, gdzie ktoś słownie

obrazi jej bezkres

ponieważ tu dziś eudaimonia jest motorem

to mam zmysły pełne

i nakarmione tym, czym nuda karmi

umysł i serce

i nadal tworzę rym, bym tutaj drażnił

zwój myśli tekstem

by nazwać potem niczym swój plan walki

z publicznym pędem

gdy badasz tropem przyczyn, w skutkach ślady

nim zgubisz intelekt.

Ja jestem ponad tym na szczęście

znalazłem barykadę, która mnie zaprowadziła w miejsce

oazy spokoju, tak bym z czasem w nudzie przestrzeń

do naładowania akumulatorów przez sen

ale także w ciągu dnia znalazł

tylko przywiązując się do niej przegnałem marazm

który stawiał mnie w nawias, gdy tylko zaczynałem raban

on pokazał jakim pionkiem ja jestem, a jak wielka jest plansza

i skończyłem z tym, by po czasie umiłować tą nudę

w której obecnie się znajduje

tak jest o wiele lepiej - tutaj ocalić swą dupę

niż gdy inni ją biorą pod lupę gdzieś nad tłumem.