Ocal siebie i dotknij nieba już teraz

bo czas biegnie, wstyd stoczyć się na skurwiela

i trącać dzień w dzień swym szorstkim łbem z braku szczęścia

poznane ledwie jednostki - przestań umierać

i zacznij żyć, nazwij wstyd wstydem bo wciąż możesz

zadrwić z tych zawistnych szyderstw w swoją stronę.

Żyj na co dzień chwilą lub planuj w przód swe szczęście

potem wyznaj sobie miłość i zanuć znów ten refren.

Bóg chce przecież oddalić ze mnie dziś smutek, dlatego ocal

duszę, lecz chciej zobaczyć więcej niż czubek własnego nosa.