meworrld ja rozpatrywałam tu raczej kwestię "taka jestem i nic z tym nie robię". w przypadku choroby, ma się motywację do walki z nią, wtedy druga połówka jest niesamowicie ważna, i strrrrasznie szanuję takich, którzy w tym przypadku od osoby otyłej nie odchodzą.

meworrld źle się chyba wyraziłam.. nic nie mam do takich ludzi, rozumiem, że to jest też spowodowane chorobą lub innymi przypadłościami. oceniam konkretnie pod względem aktywności fizycznej, osobiście mając motorek w tyłku, czułabym się po prostu.. uwięziona. moja najbliższa przyjaciółka jest otyła i jedyne co mi w tym przeszkadza, że nie mogę jej wyciągnąć na np. 15km bieg, który organizuje miasto, a choruje na niego od dawna. jej problemy z kolanami spowodowane właśnie min. nadwagą, w większości moich szalonych pomysłów ją wykluczają.. przyjaciółka przyjaciółką, ale partner to osoba, z którą spędzasz najwięcej czasu, tak? jeśli mieszkacie razem, to już w ogóle 24/h. pomyśl, mając tak jak ja, że jeśli nie ruszasz się (biegi, ćwiczenia, baseny, rolki, jakakolwiek aktywność fizyczna) przynajmniej raz dziennie, czułabyś się dobrze z taką osobą? przez tydzień, dwa, miesiąc.. może. ale potem przejęłabyś nawyki tej osoby, gdyby ona nie chciała z tym walczyć. to jest tylko moje zdanie