kolorowe kredki w pudełeczku noszę - pieśń licealistki.

w sumie to żałuje, że mój piórnik wypełniają jedynie długopisy niewiadomego pochodzenia i papierki po gumie do życia.

gdybym zawsze miała przybory nieodzowne, takie jak klej, nożyczki oraz kredki to być może nie spędziłabym całego dnia wczorajszego na przepisywaniu zeszytu do historii.

jeżeli jeszczę raz usłysze hasło 'weź tego psa' to czuje, że dopełnie się czynów makabrycznych.

nie mogę spędzać weekendów na czynnościach pozbawionych wyższej wartości to jest oszukiwaniu samej siebie, że produkty żywnościowe z różnych grup kolorystycznych różnie wpływają na mój organizm poprzez tworzenie ulotki o takiejto tematyce na  informatykę.

świadomosć tego, że cały wieczór mogę poświęcić swojej osobie przy jednoczesnej wizji jutra daje mi poczucie ambiwalencji.

fakt iż jd jest dostępny, o którym nieustannie przypomina mi durny komunikator godzi w moje pozorne poczucie bezpieczeństwa.