Tęsknie za pewnymi ludźmi i za pewnymi chwilami, za czymś co takie ulotne.  Nauczyłam się już, że wszystko przemija. I może te wszystkie matki, ciotki, babcie mają rację. Może te pewne rzeczy przed którymi nas ostrzegają są dla nas faktycznym zagrożeniem. Może te obawy są słuszne. Zasada ograniczonego zaufania sprawdza się tu znakomicie. Jeśli raz czy drugi zawiedliśmy się na kimś, będziemy się obawiać, z tyłu głowy znowu będziemy mieli zakodowane - "a może znowu?"

Nie mam pojęcia czy szorstkości i dystans są dobrym rozwiązaniem.Tego żadna kobieta nie pojmie.

Ale wszystko się zmienia, z czasem nabieramy innego spojrzenia, stajemy się spokojni, mniej emocjonalni. Życie daje nam wiele, od nas zależy jak to wykorzystamy. Od nas zależy na ile to docenimy.  Miłość staje się dojrzała, codzienna, bez uniesień. Przyjaźnie stają się rutyną, jesteśmy od lat przywiązani, choć czasem tak naprawdę nic nie wnoszą. Życie się toczy.

Czasem myśle co robiłam o tej porze 3,2, 1 rok temu. Be sensu. Pytanie co będę robić w przyszłości o tej porze! Wierzę głęboko, że wszystko potoczy się po mojej myśli.  Wierzę, że jest na to wszystko jakiś plan.

A!:*