chodzę od świtu do nocy

bezczynnie zalegam gdzieś na półce pośród starych zdjęć i książek

jestem trochę jak kurz

więc zostaję starta

mokrą śmierdzącą szmatą

a potem spłukana w obrzyganym zlewie

mieniącym się barwą krwi

w powietrzu unosił się kwaśny odór

a ja wpływałam do nowego świata

czy to była śmierć?

 miliony przyzwyczajeń związanych właśnie z Tobą.

choć minęły prawie dwa lata, nadal mam w oczach łzy

kiedy pomyślę o długich wąsach, kiedy nagle, ni stąd, ni zowąd 

nawiedzają mnie uczucia miłości i przywiązania, skierowane do Ciebie, 

kiedy pomyślę o tym, kiedy przynosiłeś mi swój ciężar, siadałeś na moich nogach,

i wbijałeś czarne łapki w moje uda. zazwyczaj zaczepiałeś  pazurkami o spodnie

ale to chyba był akt twojej kociej miłości

Dostarczałeś mi tyle ciepła, ocierając się o łydki, albo mrucząc z dezaprobatą, kiedy  wracałam do domu.

gdziekolwiek teraz jesteś, w kosmosie, w innym ciele, w piekle, gdzieś w innym wymiarze, może w przyszłości, wiem, ze moja miłość sięga tego magicznego miejsca.

Nie posiadałeś płci, byłeś "oną" i "onym", nazywaliśmy Cię milionami różnych imion,

ciągle trwasz.

bo masz duszę, bo żyjesz pewnie we mnie.

i choć mamy dziś 25 dzień lutego, choć nie jest to żadna ważna data, żaden dzień kota, ani urodziny, to musiałam to napisać.

Ten rok, w którym zagościłaś w moim życiu, był wyjątkowy.

kocham kocie mój ciebie.

T.