nie zawsze trzeba usłyszeć trzask, aby wiedzieć, że ktoś zamknął drzwi

 Ale ja mam jakieś chore wizje i wewnętrzny głos, który dobitnie mnie informuje, że jesteśmy sobie potrzebni. Bo ja umiem słuchać. Może niekoniecznie dobrze radzę, pocieszam. Ale słucham, pozwalam wybeczeć się na moim ramieniu, przytulam, a potem daję  porządnego kopa w dupe i przyklejam serce na twarz, bo gdy zaczynam kochać, to kocham do końca. Innej możliwości nie ma. Jestem jak życie.

i nie odlatuję w najważniejszych momentach, by osiąść na innych drzewie.

Muminek wyobraził sobie, że jest Buką. Zgięty wpół posuwał się wolno przez stosy martwych liści, a potem stanął, rozpościerając wokoło siebie mgłę. Wreszcie westchnął i spojrzał tęsknie w okno. Czuł się najbardziej samotnym stworzeniem na świecie.