Zadziwiające jest tworzywo wspomnień, konstrukcje w pamięci, pajęczyny słów, minut, godzin, wydarzeń... Bo czasem wywlekam najdalsze uczucia, urywki rozmów czułych, tak odległych, że wydają się nieprawdziwe, wymyślone. I tak silnie to wszystko wpływa nadal na człowieka... i choć szczęśliwy to czasem taki pełen tęsknoty jakiejś nienazwanej.
Chorować nie jest fajnie.
Apsik!