Nie chciałbyś mnie teraz widzieć. nie w takim stanie.

to tak cholernie wszystko boli. rozmowa z tobą nie dała mi wiele do myślenia. dała mi jedną myśl, zapomnieć o wszystkim. łudziłam się, łudziłam się, że będzie dobrze. myślałam, a nawet miałam nadzieje, że w końcu będziemy jedną duszą w dwóch ciałach.. jak widać stało się inaczej. mówisz, że nie chcesz mnie ranić? że niby miałbyś się tym wszystkim przejmować, jak coś poszłoby nie po naszej myśli? a nie pomyślałeś jak mnie ranisz, nie? tak, to było do przewidzenia. jesteś chujem, wiem, ale nie potrafię przestać cię kochać.. nie stać cię nawet na to, żeby podejść, powiedzieć, że to koniec.. że nic nie robimy. zostawiamy. kurwa, dlaczego?! no dlaczego to zawsze ja muszę tak cierpieć? dawno tak się nie czułam.. tak, jak już mówiłam miałam nadzieję, że będziemy razem, bo podobno ty też coś do mnie czułeś, nie? jednak widać, że nie jesteś mnie wart.. chciałabym o tym wszystkim zapomnieć tak z dnia na dzień o rozmowach, o odpałach, o smsach, o tym wszystkim co nam się przydarzyło.. jednak nie potrafię! no nie potrafię. kocham cię zbyt mocno żeby do tego dopuścić. pokochałam cię zbyt mocno, żeby teraz to tak wszystko zostawić, ale nie mam wyboru. muszę. muszę to wszystko zostawić, muszę postarać się o tobie zapomnieć chociaż wiem, że będzie ciężko.               wierzę, że mi się uda. musi się udać. inaczej nie wytrzymam...