6.

Nie schodziłyśmy z parkietu, do czasu gdy nie podszedł do nas Max z Kornelem.

- Cześć dziewczyny, dacie się porwać? - szepnął mi do ucha Max.

- Jasne - uśmiechnęłam się i pokiwałam głową.

- Cam chodź! -  szturchnęłam ją i ruszyłam pomiędzy tańczącymi na parkiecie ludźmi.

Wyszłyśmy z domu i usiadłyśmy na krzesłach w pobliży basenu.

- Jeb, ale się zmęczyłam. - zaśmiała się Cam.

- rzeczywiście śmieszny jest fakt, że się zmęczyłaś - zaśmiałam się z jej tekstu, albo głupoty.

- Pomimo, że jesteś taka głupia i się śmiejesz z mojego braku mózgu, to i tak Cię kocham. - cmoknęła mnie w policzek.

Po chwili podchodzą do nas chłopcy.

- I jak się wam podoba impreza? - spojrzał na nas gospodarz imprezy.

- Świetna, dziękuję za zaproszenie Maxymilianie. - powiedziałam z powagą i po chwili wybuchnęłam śmiechem

.- Cieszę się. Masz ochotę się przejść i przewietryć? - uśmiechnął się i spojrzał na mnie. '

- Jasne. - puściłam do niego oczko i ruszyłam.

Szliśmy długą ścieżką w lesie, księżyć przebijał się przez igły drzew..

- Caroline..

- Tak?

- Jesteś świetna, serio. Nie zauważałem Cię, bo moja była mieszała mi w głowie.

- Spoko, nie obwiniam Cię za nic przecież. Nie musisz mi się tłumaczyć. - uśmiechnęłam się do niego.

- Słodka jesteś. -pocałował mnie w policzek i przytulił.

- Hahaha, dziękuję. - wtuliłam się w niego.

Od autorki:

dodaję dużo dziś notek, bo nie będę mieć w tygodniu czasu. : 3