:)

 "Doceniaj małe rzeczy - to one tworzą szczęście "

Ostatni czas to naprawdę piękno samo w sobie.

Cudowne miejsca, piękne widoki i naprawdę dobre towarzystwo :)

Wiele miejsc, które naprawdę mnie leczą, uspokajają. 

Odliczanie od wyjazdu do wyjazdu, przeplatane pracą.

Podzielany entuzjazm, niekończące się rozmowy o wszystkim i śmiechy.

Nocne wypady nad jezioro popływać oczyszczają poprostu każdy skrawek mojej duszy.

Zachody słońca tak kojące serduszko.

Nocne spacery będące wyciszeniem w świetle lamp i gwiazd. 

Coraz bardziej czuję się wolna od wszelkiego syfu, który był. 

Coraz bardziej czuję się wolna od całego zła.

Coraz bardziej robię się świadoma w jakich schematach żyłam, ile toksycznych zachowań było dla mnie poprostu normalnych. 

Coraz bardziej doceniam normalność, która mnie zaskakuje codziennie. 

Jakoś tak nie dochodzi do mnie, że dane zachowania mogą być poprostu normalne, naturalne u innych ludzi. 

Zaczęłam znów akceptować siebie, lustro nie jest wrogiem, jedzenie też przestało.

Brak makijażu nie robi mi już problemu, bo zaczęłam zauważać to czego nikt wcześniej nie chciał mi pokazać. 

Nie muszę już nosić masek ile to jestem w stanie znieść.

Jak bardzo silna jestem.

Poprostu słyszę by odpuścić, bo to nic złego.

Choć ciężko przebić tą zbroję to już nie ciąży tak bardzo.

Czuję się wysłuchana, otoczona troską i zainteresowaniem, jednocześnie zaakceptowana taka jaką jestem. Choć nie raz myślałam, że tak jest to teraz to czuję.

 Spokój, zrozumienie, czas, którego potrzebowałam i wciąż potrzebuję.

Nic na siłę.

Zawsze musiałam udowadniać swoją wartość, po zmianie drogi czuję, że ludzie idą ze mną ramię w ramię, gdy zwalniam dają mi czas na zebranie sił siadając ze mną. 

Jestem poprostu sobą tak bardzo, że sama siebie zaskakuje i lubię to. 

Naprawdę kocham być poprostu taką jaką jestem, bo właśnie o taką mnie toczyła się walka. 

Życie nabrało całkiem innego pędu i choć bałam się niekontrolowanych zmian, spontaniczności, braku planu wcześniej przemyślanego to właśnie to jest moja rzeczywistość.

Żyje w końcu w zgodzie ze sobą, swoim wewnętrznym dzieckiem oraz wszystkimi wewnętrznymi demonami.

Nie stopuje mnie już nic po za własnymi zasadami.