Listen now now now now now now

Dlaczego ja mam wiecznie takiego pecha? Dobrze, że chociaż jedna strona nie robi problemów... Co prawda jakimś cudem wszystko się udało załatwić, ale jakim byłam kłębkiem nerwów, to szkoda słów...
Klatka schodowa ciągle pnie się do góry. Niestety i tak trzeba będzie na nią poczekać, ale i tak już wygląda to całkiem nieźle. Już jest bliżej, niż dalej. Z mebli do domu, to zamówiłam Nam ostatnio szafkę do salonu, dzisiaj pomagałam mojemu mężowi ją złożyć. Moje Kochanie zamieniło również drukarki i jest od razu lepiej. W końcu mamy mini biurowy kącik.
Muszę zabrać się dalej za pisanie pracy, tym bardziej, że rozmawiałam z moją promotorką i wszystko jest ok. Nanieść poprawki i można działać dalej. Praca zaliczeniowa na inny przedmiot również napisana, czekam tylko na ocenę. Jakoś powoli się studiuje.
Szaleńcza myśl przeszła mi przez głowę... Mogłabym co prawda ją zrealizować, i to nawet z Kimś, ale sama nie wiem. To dla mnie trochę za dużo, tym bardziej, że broniłam się przed tym rękami i nogami. Jednak wiem, że nie można poprzestać i jedna osoba nawet mi to uświadomiła ostatnio. Chyba muszę to sobie jeszcze przemyśleć.
Ostatnio odwiedziła mnie moja świadkowa. Jest oczarowana moim synkiem. Kolejna osoba, która powiedziała, że mam niesamowicie spokojne dziecko. Owszem, grzeczny jest, ale za to strasznie żywy. Nie ukrywam, że czasem jest przy tym mnóstwo śmiechu. Wymieniłyśmy się prezentami urodzinowymi, bardzo jej się podobał mój własnoręcznie zrobiony prezent. Cieszę się niezmiernie, włożyłam w to całe serce, "dziesięcioletnie" ;)
Moja mama też Nas ostatnio odwiedziła, dzisiaj też byliśmy u moich rodziców, mój synek mógł się nacieszyć dziadkami. Skarbek mój kochany, rośnie w oczach. Nie mogę się na niego napatrzeć, jeszcze jak się do mnie uśmiechnie, to człowiek zaraz zapomina o wszystkich swoich troskach <3 Cieszę się, że mam tych moich chłopaków. Mam dla kogo gotować, piec, dbać, żyć... Niech tylko będą zdrowi i szczęśliwi.