FUTERAŁ WŁASNYCH UŁOMNOŚCI
Dodano: 9 LUTEGO 2013
115 .
115 .
Gubiąc terazniejszość .
Melancholia na dobre zapisała się w moje egzystowanie , nachalnie wtargnęła przez okno do pokoju i usadowiła się na moim ramieniu . Jak dobra znajoma . Cisza , pustka , której nikt nie umie przerwać , a może nawet nie chce spróbować ? Strach zasiał plon na puszystym , miękkim dywanie w kolorze krwistej czerwieni , a tęsknota leży ze mną w łóżku . Może powinnam udusić ją kołdrą ? To na nic . Zawsze uparcie wraca . Zamiast lżejsza , to jestem pełniejsza o litr rozpaczy .
3 .
Komentarze
kretadrogawdol
trudno się z nią żegnać, a jeszcze gorzej cieszyć się z jej powrotu.. ostatnio nic nie bywa takie jakie powinno, ostatnio każdy dzień płynie w tak cholernie smutnym tempie.. też jestem z Tobą, pamiętaj! :*
11/02/2013 15:49:11
