odnowa

Kolejny wpis, kolejny problem. Po długiej rozmowie podsunęłaś mi idealne rozwiązanie, jednak ono chyba nie będzie już potrzebne. Jesteś śmieciem, szkoda, że dopiero teraz się o tym zorientowałam. Boję sie jutra, boję się najbliższego czasu. Czuję, że będzie źle ale jednak mam nadzieję, że coś sie zmieni. Patrzę na to zdjęcie powyżej i przypominam sobie ten dzień, pamiętam go, może nie najlepiej ale to jak ustawiałam się do tego zdjęcia pamiętam. Czasem chciałabym albo cofnąć czas i wszystkiego uczyć się od nowa, ale już inaczej. Uczyć się z tą świadomością, którą mam teraz.... Albo chciałabym go przyśpieszyć, i mieć już takiego maluszka przy sobie i móc już robić wszystko to czego teraz nie mogę nie ponosząc za to żadnych konsekwencji, nie przejmując się czyjąś opinią.

Dziś miałam pechowy dzień i w sumie to chyba tylko to daje mi nadzieję na to, że jutro będzie lepiej...Że się uda, kurde. Musi się udać.

 Mam fatalny czas od piątku, spieprzyło się-,-. Zastanawiam się czy to ludzie mają takie talenty aktorskie czy to te wszystkie substancje, które, ee nie ważne. Jestem zła. I najgorsze jest to, że przed każdym muszę udawać. Przed jednymi, że są mi obojętni, przed innymi, że nie są. Nienawidzę tego świata i tych ludzi za to, że wykorzystują każdą chwilę twojej słabości no to by mieć temat do rozmów, nie liczy się nic. Każdy chodzi taki zakłamany i udaje, jedni lepiej innym wychodzi to gorzej, no ale tak już jest. Jestem również na siebie, że sobie na to pozwoliłam, jestem zła ale nie żałuję. Powiedzmy, że chociaż mam co wspominać.

Wierzę w ciebie, dasz radę ! ;* Pomimo tego jak wyglądasz i kim jesteś, jesteś dla mnie autorytetem.

Tak jak już wcześniej komuś powiedziałam, twoje słowo liczy się bardziej niż innych.