2 MIUOSH.

Miuosh czyli Miłosz Paweł Borycki

(ur. 14 października 1986 w Katowicach)

______________________________________________

Zacząłem potrzebować tego, na co mówisz bliskość.

Z nadzieją w sercu, a w oczach z iskrą.

Kiedy oczy wywrócą Ci się do środka zrozumiesz wtedy, że nie miałeś tam nic.

Oddasz przysługę jak ostatni oddech, oddasz na dużym palcu w prosektorium kwit.

Mam tu miejsce, pełne takich szeptów i westchnień, bez twoich paranoi jest tu całkiem śmiesznie,

to boli - to pewnie boli kurewnie,ty nie jesteś nam potrzebny, i radzimy sobie bez niej.

Ty czułeś ten ból, słyszałeś ten krzyk, w ustach miałeś smak. Smak potu i krwi.

Tu pośród martwych dusz kurz opada wiele wolniej.

Co rano trzeba wstać a co wieczór zapomnieć.

Znowu otworzyłem oczy i w gęstą lepką czerń, ze łzami w oczach i ledwo łapiąc tlen.
Plując potem krzyczałem że wiem jakby dzień po tej nocy miał być ostatnim dniem.

Póki serca mi nie wyrwiesz, nie weźmiesz mi nic.

Jeśli cały świat na raz będzie chciał mnie powstrzymać

będę i tak tam gdzie twój zapach będzie się zaczynać.

Znowu następny dzień daje powód mi by zebrać myśli i zapytać o to Ciebie czy znów.
Znowu kolejny rok będę czekał aż odpowiesz mi po co ja jestem tu.

W sercu każdego z nas to samo tętno tętni,

jedni mają hajs, drudzy są wkurwieni i biedni wciąż.

Powykręcany w kurwę ledwo podnoszę głowę, ledwo otwieram oczy więcej chyba nie mogę,
choćbym obiecał coś tobie i sobie i tak przy pierwszej lepszej okazji znowu to zrobię.

Świat.. dziś pode mną powoli traci barwy.
Krzyczę, że czuję, że żyję mimo iż już prawie jestem martwy.

Kiedy wstanie rano znowu będzie pięknie, kiedy tatuś wróci znowu mała klękniesz,
kiedy tatuś skończy znowu będziesz sama, nikt Ci nie pomoże, taki ludzki dramat.

Takie jak ona traktują jak śmieci, niech nic nie gada, ma tylko podniecić.

Brudne ulice, oczy zamglone, tutaj jesteś królem tego świata, ławka jest Twoim tronem.

Za plecami nie snuję się jak bezdomny za kurwą,
jak problem to krótko, 'spierdalaj, nie trzaskaj furtką'.

Bo nie ważne ile byś pierdolił, mnie to nie boli już na te słowa i ściemę opada zbyt gęsty kurz.

______________________________________________

Następna notka pojawi się autorstwa Pauli!

Pozdrawia Marta