Czuliście się kiedyś "nietrafieni" niczym Judym z "Ludzi bezdomnych" ?

Śmieszne, ale ja właśnie czuję się jak ten Tomasz Judym, któremu przyszło żyć w nieswoich czasach. Ja też mam takie wrażenie, że żyję w nie swoich czasach. Od dzieciństwa wiedziałam, że jestem inna, trochę nietypowa. I niesamowite jest to, że zawsze chciałam być jak inni i pamiętam to jak dziś, że kłóciłam się z Igorem wpierając sobie i jemu, że jestem taka jak wszyscy. Tak Igor dziś bez bicia mogę Ci się przyznać, że wtedy też to wiedziałam. Ale teraz czuję, że mogę być inna. Chyba wreszcie dorosłam do tej myśli. Może czas najwyższy w końcu za tydzień czuję, że moje życie trochę zmieni bieg rzeczywisty, albo w końcu stanie się rzeczywiste. Sądzę, że mam coś z hipisów, dzieci kwiaty i takie bzdety... Lata 60/70 to chyba moje klimaty. I ciekawe, dlaczego jakaś moc wysyła mnie do tego czasu, w którym czułam się strasznie nie na miejscu. To tak jak wymagać od kogoś czegoś, w czym nie jest się wspaniałym. Ale chyba wszystkiego w życiu można się nauczyć, w końcu człowiek ewoluuje, przystosowuje się do klimatu, miejsca i ludzi...

Więc czy można stwierdzić, że ja się przystosowałam?