Dzisiaj byłam u Darii i tak nas wzięło na wspomnienia...

Słuchając Młodych wilków3 wróciłyśmy pamięcia do czasów, gdy prawie codziennie u niej siedziałam na parapecie i słuchałyśmy tej piosenki a później w nocy wracałam rowerem przez ten nieszczęsny lasek, bałam się, ale byłam uparta i jeździłam...

To było kilka lat temu a mi się zdawało jakby to działo się teraz...

Gdy uświadomiłam sobie, że z tamtych czasów została tylko ta piosenka i moje wspomnienia, to doszłam do wniosku, że jakby ktoś mi wtedy powiedział jak teraz będzie wyglądać moje życie, to bym kazała mu sie puknąć w łeb...

Od tamtego czasu zmieniło się wszystko, włącznie ze mną. Jak sobie przypomnę tamte problemy,które dzisiaj wydają mi się błache, bo martwiłam się, że może mi zabraknąć jednej piątki do świadectwa z paskiem, to chce mi się śmiać.Teraz wiem, że nawet gdybym znała na pamięć całą encyklopedię, to i tak byłabym głupia, bo życia nie da się nauczyć z żadnej książki, je trzeba po prostu przeżyć..

U mnie w ostatnim czasie tyle się wydarzyło, że poznałam już prawie wszystkie defekty życia...

Od czasów beztroskiego życia i siedzenia na parapecie, zmieniła się osoba, którą kocham, moi przyjaciele, moje podejście do życia, tok mysłenia i cała ja...Gdzieś głęboko jestem taka jak wtedy, ale tamta ja już nie powrócę...

Zawsze umiałam sobie radzić w życiu, nie ważne czy miałam 6 lat czy 16, ale mimo to wiele rzeczy bym zmieniła.

Z każdej sytuacji znajdę rozwiązanie, owszem zdaża mi się tego żałować, ale czasu nie cofnę, chociaż czasem tracę grunt pod nogami, to po jakimś czasie wszystko wraca do normy...

Głównym powodem moich problemów jest to, że kiedyś zapalnowałam sobie życie, miało wyglądać tak jak to sobie wymarzyłamm przez to ciągle dąrze do tamtegi celu i nie zauważam dróg, w które powinnam skręcić, szukam światła, które już dawno zgasło, ranię przez to siebie i innych, ale chcę sama uczyć się żyć na swoich błędach, bo nikt za mnie nie może przeżyć tego co otrzymałam. Ryzykuję utratą wszystkiego, ale jeśli tego nie zrobię to do końca życie będę to sobie wyrzucać. Mam przy sobie ludzi, którzy tolerują moje wyskoki i mnie wspierają i za to jestem im wdzięczna, czasem słucham ich rad, niestety bardzo rzadko, ale przynajmniej tylko siebie będę mogła za to obwiniać...

Fajnie jest tak czasem powrócić do starych czasów i przypomnieć sobie swój cel życia, do którego tak trudno odkryć drogę...Każde słowo tej piosenki ma dla mnie jakieś znaczenie...Mówi głównie o miłości...Ja w nią nie wierzę, ale może kiedyś przeżyję taka prawdziwą romantyczną miłość i znowu moje serce zacznie bić dla kogoś a wtedy znowu powróce ja...

A przecież w marzeniach miało być lepiej...

http://potter28.wrzuta.pl/audio/5DtTfmJO9BN/verba_-_mlode_wilki_3