Siedzę i w głowie toczę wojnę z tymi wszystkimi politycznymi potworami,

autoafiriuję bo tylko to mi może jeszcze pomóc.

Jutro o 7.30 nadejdzie czas, w którym wszystkie przeraźliwe głosy z mojej głowy rozejdą się, rozpadną. Przestaną męczyć mój umysł, boję się bardziej niż w sierpniu zeszłego roku.

Jeden papieros, zaraz drugi,krzyki jakby chciały się wydostać ale nie potrafią.
Leżę i piszę tutaj notkę. Pierwszy cel to godzina 18 kompletna cisza.

Gdy tylko polityczne potwory wyjdą  jutro na zewnątrz pojawią się te matematyczne, te - mam dzieję- pójdą bokiem nie zwracając na mnie uwagi.

Tymczasem, dogra podświadomości  zamknij swój szanowny ryj, bo mam za dużo do zrobienia  do piątku.

Jeszcze raz trzeba pokonać strach.