no i tyle. Po wszystkim. Nigdy nie myślałam że akurat tak to się skończy. Że osoba która zna mnie na wylot, wie ile razy kaszlę, jaki jest mój ulubiony poeta, jak wyglądam kiedy się budzę i kiedy zasypiam i kiedy mam orgazm mnie zostawi. Zrezygnuje ze mnie od tak. Jak nigdy niby nic zadecyduje "o jaki piękny dzień może dziś powiem jej że nie chce mieć z nią juz więcej kontaktu". Co się stało? Myślałam że to miłość na całe życie. Oczywistym było dla mnie że kiedyś nadejdzie dzień kiedy uklękniesz przede mną, kiedy urodzę ci syna, dzień kiedy zestarzajemy się razem. I nagle wszystko przepadło i posypało się jak domek z kart. Doszczędnie. 

Złamałeś mi serce. Płaczę za tobą, cierpię. A ciebie to nie obchodzi. Jak możesz byc taki nieczuły? Czy ja już nic dla ciebie nie znaczę?

Cóż za głupie pytanie. Wiem że nie.

Znam cię na tyle że jestem w stanie zrozumieć twoje tłumaczenie. Zrozumieć, ale nie zaakceptować. Zawsze dążyłeś do samodoskonalenia, chciałeś być najlepszy w tym co robisz, a ja nigdy nie sądziłam że przeszkadzam ci w tym w jakigolwiek sposób. Myślałam że czas spędzony ze mną też uważałeś za czas wykorzystany dobrze, ba, nawet lepiej niż jakbyś się czegoś uczył. Czy nie do tego dążymy w życiu, żeby zawsze mieć przy sobie kogoś bliskiego, kto wspierałby nas w naszych sukcesach i porażkach?

To najgorszy okres w moim życiu. 3 lata spędzone razem to dużo. Dorastałam przy tobie. Patrzyłeś jak poważnieje, jak staję się prawdziwą, pewną siebie kobietą. To tobie zawdzięczam to, jaka teraz jestem. Dziękuję ci. Za każdą minutę spędzoną razem. Za każdy uśmiech. Za każdą łzę. Za pokazanie mi piękna świata. Za pomóc w zrozumieniu wielu rzeczy. Za motywację. Za to, że przy tobie chciałam być jeszcze lepsza. A więc za każdą zdobytą umiejętność. Za poczucie bezpieczeństwa. Za każde przytulenie i pocieszenie kiedy tego potrzebowałam. Za to, że nieważne co, ty byłeś przy mnie. Za każdego sms. Za każdy telefon. Za wspólne zdjęcia. Za plany. 

Jeśli mogłabym się cofnąć równe 3 lata wstecz, to dziś pocałowałbyś mnie po raz pierwszy. Czy gdybym wtedy wiedziała jak to się wszystko skończy oddałabym pocałunek?

Tak.