Część 15.

Maciek bez słowa wyszedł z sali. Teraz zaczęłam tańczyć z Michałem. Nie powiem szło mu całkiem dobrze. Po wielu próbach umiał już wszystko doskonale.

- Nie wiedziałem, że pójdzie mi tak dobrze - próbował zagadać do mnie, jednak ja byłam ciągle niedostępna. Wzięłam szybko swoje ubrania i poszłam do sali obok zostawiając go tam samego. Gdy przyszedł do nas oddał klucz pani Agnieszce i chciał chyba siąść koło mnie na ławce jednak ja wyszłam z sali pod pretekstem pójścia do toalety. Wyszedł za mną.

- Dlaczego się tak zachowujesz ?- powiedział łapiąc mnie za rękę przy czym zatrzymując.

- Zgadnij.

- Jesteś zła za tą sytuacje po drodze tutaj?

- No bingo !

- Obrażasz się za byle gówno.

- Nie to Ty robisz z tego wielką rzecz ! Tak ciężko było ze mną porozmawiać? Zachowaywałeś się jakbyś mnie nie znał, jakbyśmy nie byli razem .

- I to cie tak boli?

- Owszem, a Ciebie by nie bolało ? - po tych słowach pobiegłam ze łzami w oczach do łazienki. Siedziałam tam dobre kilka minut.Ogarnęłam się szybko i postanowiłam wyjść. Nie chciałam już iść na próbe i pokazywać się w takim stanie. Dlatego też wysłałam sms`a do Igi o treści : "Powiedz pani, że nie mogę przyjść na próbę, bo mam wizyte u lekarza. Przperaszam." Wysłałam i wyszłam z budynku szkoły. Całą drogę szłam i co raz płakałam. W pewnym momencie poczułam jak ktoś mnie zatrzymuje i obejmuje w talii.

- Przepraszam - usłyszałam bardzo dobrze znajomy mi głos. Był to nie kto inny jak Michał - możemy na spokojnie pogadać? 

- Tak.. - powiedziałam ledwo słyszalnie ciągle płacząc. 

- Ty płaczesz ? - zapytał po czym stanął przede mną, dalej trzymając mnie za biodra.

Nie potrafiłam spojrzeć mu w oczy, dlatego wbiłam wzrok w ziemie i patrzyłam nawet nie mrugając. Po moich policzkach spływały coraz bardziej łzy.

- Kochanie to przeze mnie ? - znowu pytanie, jednak teraz w jego głosie mogłam dostrzec czułość i smutek.

- Chodźmy do mnie tam na spokojnie porozmawiamy - powiedziałam to bardzo stanowczo i oschle. Po czym ruszyłam przed siebie w kiedunku swojego domu. Stał tam chyba jeszcze chwilę. Przez całą drogę szliśmy od siebie jakieś 3 metry.

________________________________________________________

trochę krótko, ale na początek mam nadzieje, że wystarczy ;*

teraz będę dodawała kolejne części raz lub dwa razy dziennie.

w weekendy zapewne trochę więcej ;)

mam nadzieje, że nie straciłam waszego zaufania tak do końca już całkiem ;(

będę się starała je na nowo odbudować ;*

doobraanooc ;**