Plaga skurwieli.

Cześć, tutaj znowu Nastalhija, która szuka przyjaciół, bo ich kurcze mać w tym momencie nie ma, kiedy potrzebuję ich najbardziej.
Ktoś chętny? Nie, haha. Wiedziałam..
Jestem kurwa znudzona tym, że ciągle jak kogoś poznaje, po pewnym czasie traci zupełnie mną zainteresowanie, bo inni znajomi są lepsi. I co wy na to? Jest to plagą znieczulonych skurwieli? 
Nie ważne co czujesz, ich to nie obchodzi.
I nie, nie problemem jest to, że się użalam nad sobą, czy coś..
Po prostu, mając znajomych, ciesząc się, śmiejąc, bawiąc się z nimi.. Nagle przychodzi moment, kiedy zostajesz zupełnie sam, i nic nie możesz z tym zrobić, bo twierdzą że "nie mam czasu, pracuję", a zaraz kurwa widzisz, jak świetnie się bawi.. tego samego pieprzonego dnia, godzinę później. Zostawiając Cię z niewyobrażalnym żalem, wściekłością, i powrotem do życiowego bagna, bo znowu wraca Ci wszystko to, co czułaś wcześniej. 
Fuck this.
Fuck that. 
Fuck everything. 

Mam ochotę zapalić, najebać się znów, leżeć z metalem za pan brat, złożyć sobie ofiarę, ku czci zjebanych ludzi na tym zgorszonym świecie. 
Chyba wystarczy, kontakt z ludźmi mnie dzisiaj męczy widocznie, bo po prostu.. nie wierzę, że nikt nie ma ochoty konwersować ze mną. 
Idę zająć się tym, co dotychczas robiłam, podczas ataków depresyjnych, bo w sumie.. chyba nadszedł, razem z niewyobrażalną agresją.
Dziękuję za uwagę, czytanie mojego gównowpisu, nerwów. 
Cześć. 

"Plaga spierdolonych istot sprzyja zaklimatyzowaniu się depresji, na dobre w moim życiu"

https://www.youtube.com/watch?v=dzuDC-RlYX8