Jeszcze Cię odnajdę...

Gdzie się podziałaś? Szukam Cię bezustannie 

jestem od dawna wśród barier w tułaczce za Twym obrazem 

nie sposób Cię znaleźć, a jeśli już to w małej namiastce 

Twój czas ma nadejść na wieki tu choć Cię pragnę naprawdę 

Nie są mi w głowie na myśl o Tobie żadne fantazje 

od Twoich objęć mam wszystko w sobie takie nabrzmiałe 

umykasz mi za każdym razem a chcę mieć Cię w zapasie 

lecz nie jesteś na czasie więc musi mi starczyć naparstek 

Obecny świat pełny oszustwa jest przy Tobie jak błazen 

zwłaszcza gdy ma Cię na ustach, męczy bowiem sarkazm ten 

w który Cię ubierają - najczęściej z wyczuciem na bakier 

gdy ktoś umiera to dają zaledwie minutę, by zaznać Cię 

I to jeszcze niepełną, Twoją siostrą jest ciemność zatem 

chcę mieć pewność co do tego że możesz mnie wewnątrz znaleźć 

pielęgnuję Cię jak potrafię, bo już chcę żyć w prawdzie 

penetrujesz mnie tak dosadnie, a spokój jest Twym bratem 

Wspomniałem o prawdzie, która jak twardziel trzyma za gardziel 

ujarzmiając przy tym swój temperament, gdy ważna w sprawie 

jest jej waga w bojowej walce o oprawcę 

bo jej straszne dywagacje, które wciąż są kłamstwem 

To druga z Twoich sióstr, dlatego jest to dla mnie ważne 

by jej nie pomijać ani nie mylić z zakłamaniem 

stawianie Ciebie na czele tej trójcy nie jest przypadkiem 

spokój i prawdę już znam, a Ty stanowisz dla mnie zagadkę 

Musiałbym Cię bliżej poznać bym mógł coś więcej nanieść 

dajesz mi siłę co dnia, więc nie bez powodu na piedestale 

stawiam właśnie Ciebie - nie jesteś najwierniejszą z kochanek 

po prostu wtedy tak myślałem, jeszcze Cię odnajdę...