Huba

To takie smutne, że zacząłem jej potrzebować 

bo bez niej po prostu czułem jak mi płonie głowa 

wtedy jeszcze nie wiedziałem że to zwykły pasożyt 

który działa na człowieka wrażliwego jak narkotyk 

Wiem jak to się je, wiedząc też jak to smakuje 

i pod żadną namiastką mi tego nie brakuje 

bo gdy zbyt ciasno, to bardziej słyszę jak ktoś fałszuje 

i tym samym odczuwam zanadto przewagę jednostki nad tłumem 

Nie dam już sobie wmówić, że tego właśnie potrzebuję 

bo gdy byłem z nimi czułem jak się pogrzeb snuje 

i zbliża wielkimi krokami ten moment 

w którym będę szukał tego co dawno pochowałem gdzieś w sobie 

Na szczęście do tego nie doszło, bo ktoś nade mną czuwa 

jednocześnie chroni me wnętrze, bym już nie zaufał 

i zarazem z nikim przypadkowym na zdrowiu nie podupadł 

chcę żyć w spokoju - z dala od bycia z kimś w związku po trupach 

Lecz teraz się zastanawiam, po co mi taka huba 

już chyba lepiej spoczywać w jakichś katakumbach 

i zostać otoczony obecnością wszelakich bóstw 

by po śmierci być przeznaczony już tylko na chrust 

Bo chyba mimo wszystko lepiej gdzieś w głębi piwnic 

przeżyć życie, niż to co ja przeżyłem w związkach 

i nie zamierzam w tym wpisie kogokolwiek winić 

po prostu nie chcę już dłużej być kimś na rozkaz