Dążenie do ideału

Całe życie do tego dąży człowiek mego pokroju

by pomimo wewnętrznej wojny we mnie zapanował pokój

lecz robię tak wiedząc, że życie nastrój mi przeważnie psuje

a dążenie do ideału nie jest ideałem u mnie

tak jak by osiągnąć równowagę, potrzebna jest przeciwwaga

dlatego jak każdy wtedy równo lałem w siebie alkoholu litry

tak wówczas myślałem, lecz gdy do szczęścia mnie dzieli wrzawa

mych demonów z rana, to go unikam jak koloru krwi

by móc teraz powiedzieć że o zmroku sił mi na samą myśl przybywa

że dążenie do ideału u mnie wygrywa

choć wiadomo że to i tak jest tylko pozorne

jedni sypią głowę popiołem, inni żyją bardziej pokornie

jeszcze inni swe chore życie zamieniają na zdrowie

a ja po prostu żyję życiem ciesząc się szczęściem danym na co dzień.