Z pokorą przez życie

Cieszę się każdym kolejnym dniem

bo nie wiadomo kiedy mnie czeka wieczny sen

dzierżyć ten przywilej korzystania z losu

to dar, pomimo klęsk, rozterek i ciosów.

Trzeba jakoś żyć pomimo wszystko

nie narzekać na to co i tak jest dane tylko raz

rychło w czas dla tych którzy skończyli szybko

z pielęgnowaniem jestestwa, by żyć tylko wizją zmian

To co przeżyłem było potrzebne

bym docenił życie bez względu na tą ciężkość

nie patrzę na innych, bo to daremne

to haniebne myśleć co inni ludzie powiedzą

Uczę się pokory, z dystansem do pary

jestem wciąż słaby, ale na tyle silny

by stawić czoło i mieć na tyle odwagi

bym wciąż uważał że niebo to nie jest żaden limit.