myśle sobie, że ta zima kiedys musi minąć!

słońce za oknem w połączeniu z goo goo dollsami i wspomnieniami z okolic maja stanowią coś w rodzaju 'back to basics'

zapalają we mnie nute gorącej radości i ekstazy która nakazuje mi wybiec na dwór z optymistycznym okrzykiem.żadne życiowe niepowodzenia typu spapranie galaretki która w założeniu miała być tęczowa czy skazanie na paradowanie w przemakających butach nie są wstanie wzbudzić we mnie zwątpienia

znow uznajduje radość w rzeczach, które były dla mnie kiedyś wykładnią szczęścia.

szukam czegoś co mogłoby oznaczać dla mnie kolejną wiosnę i koncentruje na tym przeuroczym niebie.

patrzenie na świat przez różowe okulary ułatwia mi fakt, że elvis został ubarwiony na tenże kolor przez swoją fantastyczną smycz.

zawsze wiedziałam, że posiadanie normalnego psa przeze mnie jest jak oksymoron.

zabawne, że przez pół roku można patrzeć na świat jak osobiste miejsce kaźni by pewnego popołudnia dostrzec w nim naziemny raj.

nie uzależniam szczęścia od spełnionych marzeń, sposobu ułożenia włosów czy koloru na paznokciach. nie uzależniam go od rodzaju wiadomoci w skrzynce odbiorczej czy stopnia zaawansowania w spełnianiu planu '12'. uzależniam je od spapranej galaretki i zadań z moli. od kubka tej paskudnej kawy.

god its good to be alive and im still waiting for you.

jak sie okazuje, on wcale nie był wykładnią szczęścia. szczęściem było samo szczęscie które niekoniecznie od niego zależało. banalne i niedorzeczne, jakie to typowe.

mr whisker will be mine,

so desperately shure, as the sky is blue.