Nie złapię Cię za rękę i nie poprowadzę na koniec świata. Nie jestem Twoim bohaterem. Zawsze potrzebowalam tego cholernego czasu tylko dla siebie, by siedzieć i czuć tylko swoje towarzystwo. Gdy odchodzę od Ciebie, liczę kroki które stawiam, zawsze licząc na to, że usłyszę swoje imię z Twoich ust. Gdy Cię nie ma każdy kawałek mojego ciała jest tęsknotą za Tobą. Jedyne czego potrzebuję, by przeżyć kolejny dzień to Twój głos. Ale tak ciężko się przyznać do tych wszystkich słabości, dlatego tak ciężko wypowiedzieć choć słowo. Okrywam się więc do snu ciszą i mrozem. Wieczna królowa śniegu. Tak zimna jak lód. Nie potrzebuje już nic. We wszystko co robię wkładam całe serce i duszę... zabrakło tam...gdzie najbardziej jej potrzeba.

Lubię Cię .... od A do Z ... kiedy jedziemy moim samochodem i rozmawiamy w cztery oczy, ale nagle stajesz się kimś innym, oglądasz się za siebie, nie możesz się odprężyć.  I to właśnie sprawia, że jestem kompletnie sfrustrowana, uciekam o centymetr z każdym słowem.  Gdy jestem gdzieś, gdzie spodziewać się nikogo więcej nie mogę... nagle JESTEŚ bez zapowiedzi, idziesz tym pewnym krokiem. Mieszanka wybuchowa, która nie ma prawa bytu, sprawia, że nie potrafię żyć bez codziennej dawki. Zderzenie zupełnie różnych osobowości, więc na czym to polega? Jeśli to wiem - przecież nigdy tego nie powiem.